La Val Maira, mè car, l’é tuta bela,
da doa ancomensa fin a la Ciapera;
an ògni gir dë stra i é na capela,
i é un borgh con na sorgiss ch’a rìi legera.
E ‘l cel l’é bleu, pì bleu dla gensianela:
e bleu l’é dcò ‘l color dij teit ëd pera.
Bela d’invern quand crija la crivela:
pì bela ancor quand ven la primavera.
Anlor la biola lùcida as dësvìa,
buta le prime feuje e con folia
a fa ‘l prim bal ansema al vent d’avril;
d’antorn a gira un përfum longh, sutil,
forse ‘d violëtte, forse ‘d cërfojèt:
o l’é dël liri d’aqua dël Sarèt?
Silvio Einaudi
presenza di sostanze occitane pericolose...
eh no caro rikky, Topo ha perfettamente ragione! 
.................
